مدرسه علمیه سعدیه رامیان نشست علمی با موضوع :شاخصه های قیام سید الشهداءو رمز جاودانگی قیام عاشورا
با سخنرانی حجت الاسلام تیموری مدرس حوزهای علمیه با حضور اساتید وطلاب بر گزار کرد .
حجت الاسلام تیموری مدرس حوزه ودانشگاه در این نشست گفت :با یک بررسی اجمالی می توان شاخصه های مهم این قیام را برشمرد که اولین شاخصه آن داشتن هدف مقدس بود.چرا که حرکت اسلام با نبوت آغاز شد تا بنا بر طبق فرمان الهی ووصیت حضرت رسول (ص)،با امامت اهل بیت) پیامبر (ص) استمرار پیدا کند ولی به دلیل حقد وکینه وتعمد امامت وولایت به خلافت تبدیل شد ودر زمان معاویه به سلطنت و پادشاهی ،لذا ابا عبد الله عهد کرد که این قطار خارج شده از ریل را به جایگاه اصلی آن یعنی امامت برساند .

ادامه »

مدرسه ی علمیه سعدیه همزمان با ایام سوگواری آقا ابا عبدالله الحسین مراسم عزاداری وسوگواری را به مدت 10روز برگزار نمود .
این مراسم هرروزه با سخنرانی اساتید ومداحی ونوحه سرایی طلاب برگزار می گردد.
شمسی طاهری مدیر مدرسه علمیه سعدیه هدف از برگزاری این مراسم را احیاء فرهنگ عاشورا وتعمیق باورهای دینی ومعنوی ،انس بیشتر طلاب با اهلبیت وزنده شدن امر خدا وسنت اهل بیت (ع) در جامعه عنوان کرد .

امام حسين عليه السلام قبل از شهادت، سفارش هاي لازم را به زينب عليها السلام نمود و پرستاري نهضت را به او واگذار کرد، او را به صبر و بردباري امر نمود و با قلبي محکم و بي هراس از آينده نهضت، به سوي ميدان حرکت کرد. زينب عليها السلام نيز پرچم پرافتخار امام زمانش، حسين عليه السلام را بر دوش گرفت و مانع افتادن پرچم الهي بر زمين شد و با اقتدار و شهامتي که تاريخ نظيرش را نديده، در برابر ظلم و ستم ايستادگي نمود.

ادامه »

سید محمدباقر سلطان آبادی یکی از علما و دانشمندان، نقل می کند:

در بروجرد چشمم به شدت درد گرفت، به طوری که پزشکان از معالجه من مأیوس شدند. از آنجا مرا به سلطان آباد اراک آوردند که ناراحتی ام بیشتر شد. این بیماری به شدت مرا افسرده و دلگیر کرده بود. برخی پیشنهاد کردند که به کربلا بروم و با خاک مقدس کربلا خود را مداوا کنم، ولی پزشکان به من اجازه مسافرت نمی دادند و می گفتند: مسافرت مرض تو را شدیدتر خواهد کرد. دوستان اصرار می کردند که چاره ای جز رفتن به کربلا نداری. سرانجام عازم سفر کربلا شدم که بین راه درد چشمم بسیار شدیدتر شد، به طوری که همراهان گفتند: بهتر است به محل برگردی. چون شب فرا رسید، در عالم خواب حضرت زینب(س) را زیارت کردم، گوشه مقنعه او را گرفتم و به چشم خود کشیدم. چون از خواب بیدار شدم، هیچ گونه درد و ناراحتی در چشمم احساس نکردم و از برکت آن حضرت خوب شدم.

هنوز هیچ آشنا با عاشورایی، قدرت نیافته بزرگی شخصیت او را درک کند.

زینب(س)، با تمام روح لطیفش، اوج هر سختی را چشیده، اما زیبا و پرمنطق در کوفه سخن می راند، چنان که قلب ها را بیدار می کند و کم است مسلمانی در شامات که اسلامش را مدیون روشنگری او نباشد.

آری، زینبی که آن روی سکه عفت فاطمی است، پرده نشین خانه وحی است، پرورده غیرت هاست. همان خاتونی است که زنان کوفه صف اندر صف در انتظار دیدار اویند تا در درس تفسیرش بیاموزند که چنین بی مانند تفسیر قرآن بر سرنیزه خوانده شده را فریاد می کند، چنان که به قدرت قرآن، جان های بی وجدان اهل شهر نفاق را زنده کرد و حیات حسینی به رگ هامان تزریق کرد.[64]

آری، به خدا که تاریخ در محضر زینب(س) از پا درآمده و خود را به دست باکفایتش داده تا تاریخ و شریعت محمدی، همه و همه را از نو بسازد.