نام بلند آوازه‌اش عباس و كنيۀ ماندگارش ابو فاضل، يا پدر فضيلت‌ها و رادمردی‌ها؛ و لقب پر افتخارش ماه بنى هاشم است.

اين شخصيّت ارجمند، جوانى عدالت خواه و آزادمنش، شجاع و پراقتدار، زيبا و پرشكوه، و از نظر انديشه و خرد، انسانى ژرفنگر و متفكر و پرواپيشه و بزرگمنش و آراسته به ارزش‌هاى اخلاقى و انسانى است.

عباس علیه السلام انسانى هوشمند و ژرفنگر و آراسته به ايمانى آگاهانه و استوار و عميق؛ به همراه حسين عليه السّلام دليرانه مبارزه كرد و در آزمون سخت زندگى با به جان خريدن رنج‌ها و گرفتاری‌هاى بسيار در راه خدا سرفراز و سربلند سر بر آورد و پس از جهادى سترگ و شجاعانه، جان را در راه خدا هديه كرد.
او در كربلا پرچمدار قهرمان و كار آمد اردوگاه آزادى بود و پس از شهادت ياران فداكار حسين عليه السّلام و قهرمانان هاشمى آن‌گاه كه آب را ناجوانمردانه بر روى سالار شايستگان و خاندان و كودكانش بستند و فرياد تشنگى و دادخواهى آنان به آسمان برخاست، گام به پيش نهاد و رو به سالارش، حسين نمود و اجازۀ پيكار خواست. حسين عليه السّلام با مهرى وصف ناپذير در پاسخ او فرمود: «يا اخى أنت صاحب لوایی.» جان برادر! تو پرچمدار قهرمان و پر اخلاص من هستى به همين جهت رفتنت بر من سخت گران است.
زيبنده است كه شايستگان با تامل درژرفنگری‌های پدر فضيلت­‌ها و شايستگي­‌ها، عباس، از او درس مجاهدت و مقابله با دشمن و پیروی از رهبر را فراگیرند.