حسین نام زیبایی است که تمام خوبیها ی کوچک و بزرگ در آن جمع شده است و روز میلادش روز تمام خوبیهاست اویک خلاصه انسانیت استکه خون خدا لقب یافته است و شرافتش به آنکه فرزند خون خدائی است تکامل یافته است . ان انسان غیرتمندی که بر دوش پیامب خدا جایگاهش بوده و در راه خدا از همه هستی و اهلش گذشته و فدائی عظیم الهی گشته است.
امروز آن انسان والا ، کشتی نجات فکری و معنوی تمام جوامع است و هر جامعه و ملتی که خواهان استقلال و پیروزی است تابع او گشته است وپیرزو راستین او خودش را معرفی می نماید.

چراغ هدایت ، ان نوری است که در شب های ظلمانی به انسان امید بخشید و در تاریکی مطلق راهیابی عنایت نماید و امروز چراغ هدایت از تمام کج روی ها و کج فهمی ها حسین است.
ملت های ستم کشیده آن زمان که راه حسین (علیه السلام) را می یابند و پیرو او می شوند نجات یافته وهدایت گشته اند ، نگاهی به حوادث جهان امروز این مطلب را به اثبات می رساند و مبین آن است که را آن امام والا در سال 60 هجری قمری پایان نیافته و تمام نگشته است.و اصحاب آن فقط آن هفتاد و چند نفر در سرزمین کربلا نبوده اند.که همه آزادی خواهان اصحاب و یاران اویند.
« یا لیتنا کنا معکم فافوز فوزاً عظیماً»